Pag-ibig

Bagong umaga na naman
At eto na naman ako todo paganda
Umaasang ngayon ay mapansin mo na
Ang lihim kong pagtingin na tinatago nang matagal na

Sa pagpasok sa klase
Ikaw ang unang nakita
Puso'y bilis na kumakabog
Habang naghahanap ng tamang salita

Nakita kang sobrang masaya
Ngunit ang mga tawa'y di sa 'kin pala
Ang pag-ibig na nasa 'yong mga mata'y para sa iba
Subalit sinisigaw ng mga kinang ay pagmamahal
Dahil kagaya ko,
ang iniibig mo'y may mahal nang iba

Sa araw-araw na ika'y kasama
Sakit ng puso mo'y aking nakikita
Gustuhin ko mang mapasaya ka'y hindi ko kaya
Pagkat gaya mo,
Pag-ibig kong ito'y sa lihim ko lang maipapadarama

Kung pwede ko lang punan ang sakit na nariyan
Ngunit turing mo sakin ay kaibigan lang
Sigaw ng puso ko'y sanay pakinggan
Pag-ibig mo'y sana para sakin na lamang

Nakita kang sobrang masaya
Ngunit ang mga tawa'y di sa 'kin pala
Ang pag-ibig na nasa 'yong mga mata'y para sa iba
Subalit sinisigaw ng mga kinang ay pagmamahal
Dahil kagaya ko,
ang iniibig mo'y may mahal nang iba

Ang mundo nga nama'y kung umikot nakakatawa
Pareho tayong nagmahal sa mga may mahal nang iba
Ilang taon na rin ang nakalipas mula nun
Pag-ibig ay pinalaya sa agos ng dagat
Akala ko noo'y puso mo'y nasa langit na
Ngayon ang tanging hiling ko nalang
ang wagas na pag-ibig ay mahanap mo na

********************************************************

IM BACK!!!!!

As to why I've been gone from blogging for more than two months? I'll explain it in my next few posts.

Next question: Why such poem?

Well, nothing. It's for no particular person or feeling. I read a former post of a friend and thought of using my past experienceS (note: experience with the S. therefore not just one ok? *smile*) to write something as a response to his/her feelings.

Pardon this post. I know the poem is really bad. It's because it has been months since I last tried writing a so-called poem so I'm still kinda getting back the hang of it. I made it in just a couple of minutes so I never really got the chance to meditate more on the emotions. Well, that's the real purpose of it though. It's suppose to be light and not make others nostalgic. It's to cite how love can be like a triangle or even a square! That the world does sometimes rotate ironically. (huh?) And the title? Like I said, the poem's basically about love. How others get lucky right away for finding someone that will love them back and how others experience the "unrequited love".

It's also structured like a song. Since I'm hoping that someone will like it, fix it, and make it a song. NO! I'm just kidding. I just like to pattern it that way.

I'll try to gather up my other scribbles and post them here. And, with my busy schedule, I'll also try to update my blog every now and then. For now, just bear with the poem.